Sevgili İstanbul,
Seni sevdim. Gözlerim kapalı dinledim seni. Kadın gibi, kısrak gibiydin. Sen sen olalı hiç böyle keder görmemiş gibi yorgun, üzgün ve yaşlanmıştın. Biraz da kilo almıştın ve ağlamıştın yine. Ben de sarıldım ince beline, öptüm gerdanından. Gülümsedin bana. İyi ki geldin dedin. Yedi tepenin yedisi de tüm ihtişamıyla karşımda dururken açtım kollarımı kocaman. İyi ki geldim diye bağırdım. İyi ki geldim; çünkü sen bana çok iyi geldin. Kalp kırıklarıma özenle davrandın. Bembeyaz sayfa açtın bana. Doldur bu sayfayı istediğin gibi dedin. Silgin de var istersen; ama kullanma, sen hatalarınla güzelsin, ben seni öyle kabul ediyorum dedin.
Dedim ya seni sevdim. Seni birdenbire değil, usul usul sevdim.
